ในโลกที่ “ทุน” เป็นสิ่งที่ถูก “นิยม” การที่คนเราจะได้รับสิ่งใดมา ย่อมต้องแลกด้วยบางสิ่งที่มีมูลค่าที่เท่ากับหรืออย่างน้อยก็ต้องในระดับราคาที่สมเหตุสมผล

แต่การแลกเปลี่ยนที่กำหนดไว้ด้วยมูลค่า ก็อาจไม่ใช่สมการที่จะใช้ได้กับการ “ให้” และ “ได้รับมา” ด้วยจิตที่เป็นกุศล

เรื่องราวดีๆ เกิดขึ้นในประเทศแอฟริกาใต้ ซึ่งได้รับการถ่ายทอดโดยคุณแม่แมนดี้ เปรสตัน ที่เล่าเรื่องราวความประทับใจที่มีต่อลูกชายวัย 10 ขวบ ไว้บนเฟซบุ๊กของเธอเอง

เธอเริ่มต้นเรื่องด้วยการพาเราย้อนไปในราวเดือนพฤศจิกายน ปี 2018 เมื่อครอบครัวเปรสตันได้พบกับ โทนี่ พนักงานปั๊มน้ำมันหนุ่มผิวสี ในวันที่ลูกชายของเธอมีอาการป่วยหนัก ซึ่งแน่นอนว่าสิ่งที่คนป่วยต้องการมากกว่าการรักษานั่นก็คือกำลังใจนั่นเอง และก็เป็นหนุ่มโทนี่คนนี้ ที่ได้สร้างเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม เป็นกำลังใจชั้นดีให้กับลูกชายของเธอในวันนั้น

และเหตุการณ์ในครั้งนั้นก็ได้กลายมาเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพระหว่างลูกชายของเธอกับโทนี่ ซึ่งคุณแม่แมนดี้ก็มักพาลูกชายมาพบกับเพื่อนซี้ต่างวัยคนนี้อยู่เสมอ และบทสนทนาส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นเรื่องของจักรยานนานาชนิด และดูเป็นบทสนทนาที่ถูกคอของทั้งคู่

จนในวันหนึ่ง โทนี่เอ่ยถามพวกเขาเกี่ยวกับจักรยานที่ราคาสมเหตุสมผล ว่าพอจะมีขายให้เขาสักคันหรือไม่ ซึ่งพวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะหามาให้เพื่อนคนนี้

แต่แทนที่ลูกชายของเมนดี้จะออกไปตามหาจักรยานราคาถูก ๆ เพื่อมานำเสนอให้กับโทนี่ เขากลับเลือกที่จะเก็บหอมรอบริบเงินค่าขนมของตัวเอง รวมไปถึงเงินที่จะต้องถูกใช้ไปในช่วงวันหยุด ซึ่งเขาเองได้เอ่ยปากขอสละวันหยุด เพื่อที่จะรีบเก็บเงินให้ได้เร็วที่สุด แล้วนำเงินดังกล่าวไปซื้อจักรยานเพื่อเป็นการเซอร์ไพรส์เพื่อนซี้ของเขา

เป็นเวลาร่วมเดือนกับการเก็บเล็กผสมน้อยจนได้เงินที่พอจะซื้อจักรยานให้กับโทนี่ และทันทีที่เขามอบจักรยานที่มีความหมายมากกว่าจักรยานธรรมดาให้กับเพื่อนต่างวัยคนนี้ มันจึงกลายเป็นช่วงเวลาแห่งความประทับใจ ทั้งผู้ให้อย่างเจ้าหนูน้ำใจงาม ผู้รับอย่างหนุ่มโทนี่ และที่ดูจะภูมิอกภูมิใจกว่าใครคือผู้เป็นแม่ ที่ได้เห็นลูกชายของเธอรู้จักการให้ที่แท้จริง

และหากมองลึกเข้าไป ทั้งคู่ไม่ได้เข้าหากันด้วยผลระโยชน์เป็นที่ตั้ง แต่มาพบกันด้วยมิตรภาพและความจริงใจที่มอบให้กันตั้งแต่วันแรกเจอ ซึ่งสิ่งที่ทั้งคู่ได้รับมากกว่าเงินทองหรือสิ่งของ นั่นก็คือรอยยิ้มแห่งความสุขนั่นเอง

ผู้ให้…จึงสุขใจที่ได้ให้
ผู้รับ…ก็สุขใจที่ได้รับ

ซึ่งเรื่องราวที่คุณแม่แมนดี้เล่าและทำให้คนอ่านชุ่มชื่นหัวใจนี้ ได้มีคนเข้ามากดไลก์มากถึงหมื่นครั้ง และได้รับการแชร์ต่อความสุขนี้ไปมากกว่า 2 พันครั้งแล้ว

เราได้อะไรจากเรื่องราวของพวกเขาบ้าง?

1. มิตรภาพ อาจเริ่มต้นด้วยความบังเอิญ แต่ที่ไม่บังเอิญคือการแสดงออกถึงความมีมิตรภาพ การฝึกตัวเองให้เป็นคนยิ้มง่าย อัธยาศัยดี มีความจริงใจ พร้อมที่จะมอบพลังบวกให้กับคนรอบข้าง สิ่งเหล่านี้มักจะดึงดูดสิ่งดีๆ เข้าหาตัวเราเสมอ หรืออย่างน้อย ๆ ก็เป็นสุขอยู่ในใจที่เราไม่ได้ใช้สีหน้าหรือคำพูดไปทำร้ายใคร

2. การให้ที่มีความหมาย คือการให้ในสิ่งที่ผู้รับต้องการหรือเหนือความต้องการ แต่ก่อนที่เราจะรู้ได้ว่าสิ่งใดเป็นสิ่งที่ผู้รับต้องการอย่างแท้จริง เราต้องมีความใส่ใจในรายละเอียดเสียก่อน

3. จดจำความรู้สึกดี ๆ ของสิ่งที่เรียกว่า มิตรภาพ แล้วอย่าลืมมอบสิ่งนี้ต่อกันไปให้กับคนรอบข้าง

บัณฑิต ภิรมย์น้อย (จ๊อบ)

เด็กผู้ชายในร่างคนวัยทำงาน ที่เริ่มต้นวันใหม่ด้วยกาแฟร้อน 1 แก้ว วนเวียนอยู่กับตัวหนังสือทั้งออฟไลน์และออนไลน์ ชอบกินชาบู ดูกีฬา การเดินทาง และอร BNK48 มีปณิธานว่าจะพาตัวเองเข้ายิมให้ได้สักวัน